Whakahoro

S'ochtends weer voor dag en dauw op. Tja als jullie dachten dat ik veel aan uitslapen toekom... Ik sta bijna elke dag om 6.00 uur op. Harde leven van een reiziger haha.

De Huka Falls zijn misschien niet heel hoog maar wel de krachtigste die ik ooit gezien heb. De Waikato rivier is 100 meter breed en de ravijn waar het doorgeperst wordt is maar 20 meter breed, daardoor komt het water met een snelheid van 220.000 liter per seconde door de kloof. Das echt gigantisch om te zien. Het water heeft ook een erg mooie kleur. Daarna een stop in Taupo. Lake Taupo is een groot kratermeer gevormd door een uitbarsting van de supervolcano. Maar het was bewolkt dus geen foto's. Daarna over een hobbelige weg naar Whakahoro. Ik had van tevoren zoiets van naja wat gaan we daar doen op de boerderij, maar wat een mooie plek. Als ik niet al mijn accommodatie etc geboekt had was ik daar wat langer gebleven. Eerst wou ik gaan kayakken op de Whanganui river aangezien ik de meerdaagse tour erg graag had gedaan maar wat niet gelukt was. Maar er waren niet meer aanmeldingen dus toen heb ik me voor het paardrijden opgegeven. En omdat er niet genoeg paarden waren voor alle geïnteresseerden werd er geloot. En ik had es een keer mazzel :). Het was superleuk. Ik kreeg gelukkig de meest tamme genaamd Princes. Alle paarden waren erg mooi en ze worden duidelijk erg goed verzorgd. Paardrijden is echter niet makkelijk. Ten eerste je zit hoog op het paard, en niet echt vast. Je moet zelf ervoor zorgen dat je op het paard blijft zitten. Dat lijkt altijd zo makkelijk als je geroutineerde paardrijders ziet, maar bij mij en de andere beginners was het nogal een gewiebel haha. Ik was wel nerveus omdat je wel kan voelen hoeveel power zon dier heeft. We hadden een supermooie route door en over de heuvels met schitterende uitzichten op Tongariro National Park. De gozer die ons begeleide had helemaal een mooi paard die die geïmporteerd uit Duitsland had. Hij zat erg relaxed op het paard. Mooie baan. Beetje paardrijden en schapen hoeden. Was ook mooi om te zien hoe die dat deed. Hij had een aantal honden die verschillende taken hadden bij het schapenhoeden. Die waren ook echt ongelooflijk snel. In een paar seconden waren ze honderden meters over heuvels en al achter de schapen aan. Normaal ben ik niet zo van honden maar ik was al snel de favoriet van de grootste hond. Mooi beest. Een kleine versie van een Duitse Herder, weet niet wat voor ras t was. Die vroeg de hele tijd om geaaid te worden. Omhoog mochten we sneller. Maar gelukkig omdat ik mijn paard als laatste in de rij gemanoeuvreerd had en mijn paard echt goed luisterde kon ik mooi rustig door stappen terwijl de rest wat harder ging. Een keer wou ie ook mee sprinten masr een ruk aan de teugels en hij liep weer mooi rustig. Een andere keer schrok ie, hij stond op de voet van onze begeleider en die gaf m dus een klap, en toen wou mijn paard er opeens vandoor in gallop. Maar gelukkig hielp de ruk aan de teugels ook deze keer en kreeg ik m tot stilstand. Wel doodeng. Mensen die motorrijden een thriller binden. Ik denk paardrijden is veel meer een thriller, ongelooflijk hoeveel power die dieren hebben. En ook heel wat anders aangezien de controle over zon groot dier wel wat anders is. De paarden waren echter duidelijk goed getraind want ze luisterden allemaal erg goed. Ik vond het superspannend en was behoorlijk nerveus, veel spannender dan klimmen. Vooral als het paard steil omhoog of omlaag over oneffen bergpaadjes gaat maar wel een van de highlights hier in Nieuw Zeeland voor mij. Moet toch een keet paard rijlessen nemen!