Page again

We slapen lekker uit. Om 10.20u hebben we een tour door de lower antelope canyon geboekt. Ik vind het teveel stress om daarvoor nog wat anders te doen. Al is het weer vandaag eigenlijk perfect voor Canyoning. Als we aankomen staan we eerst een half uur in de rij om te betalen. Daarna kunnen we naar de wachtruimte. Op dat moment zit de groep van 10.00u in de wachtruimte. We horen dat die groep om 11.00u in de Canyon kan en wij dus om 11.20u. de vertraging komt door de flash floods die door de canyon de dag ervoor geraasd zijn. Sochtends hebben ze de Canyon weer begaanbaar gemaakt. Terwijl wij netjes op onze beurt staan te wachten zien wij verscheidene Chinezen aan komen lopen met een ticket voor de tour om 8.20u. en die mogen nog voor ons ook!!! Ik zou zeggen als je twee uur te laat komt heb je pech of sluit je achteraan aan. Mooie boel wij netjes maar wachten... Grrr. Ik had speciaal deze tijd geboekt omdat de mooie lichtinval alleen tussen 10.00 en 12.00u te zien is, daarna is de Canyon gewoon geel. Dus ik baalde al dat het vertraagde. Om 11.30 mogen we de wachtkamer in. Daar is het weer lang wachten en blijkt dat er als we daar uitkomen nog een uur buiten moeten wachten. Wij vinden het te gortig worden en vragen ons geld terug. Daar doen ze gelukkig niet moeilijk over. Wel zonde van de ochtend. En eigenlijk de dag ervoor want anders waren we gisteren al verder gereden. Enfin, we rijden om 13.00 u richting de Grand Canyon. Het is meteen rustig. We stoppen nog bij lees ferry, waar we aan de Colorado rivier kunnen komen. Die is nu bruin van het sediment, maar op sommige plekken groen. Dat klinkt beter maar is eigenlijk slechter. Het groene komt van de dam bij Page. Deze heeft lake Powell gecreëerd. Daar is de Canyon nu 90% gevuld met water. De dam zorgt er echter ook voor dat er geen sediment meer wordt afgevoerd door de Colorado, alleen in de zomer in de monsoon bij hevige onweersbuien wordt nog sediment afgevoerd. Hierdoor stopt de vorming van de Grand Canyon en erodeert de Grand Canyon nu. Op weg naar de north rim rijden we langs een waanzinnig uitzicht. Zo mooi!! Net een schilderij! Bij de Grand Canyon lopen we naar Bright Angels point. Mooi! Helaas heb ik een klein ongeluk. Ik glij met mijn tevas uit en de huid en bovenste stuk van mijn grote teen wordt erafgerukt. Hele schoen onder bloed. Tim is nog bezig met het uitzicht en loopt nog even verder. Dan bedenkt ie zich en komt terug en haalt de verbandtrommel. Gelukkig valt het mee en stopt het bloeden snel. Mijn teen is echter wel een grote rommel. We discussiëren over de juiste aanpak. Tim wil de nagel proberen afteknippen en er een pleister op plakken. Ik zie dat niet zitten. Ik stel voor er een tunnel omheen te bouwen zodat er niks tegen de kapotte bovenkant zit. Dit plan voeren we uit. Erna kunnen we toch nog samen van het uitzicht genieten. We wilden nog de zonsondergang bij cape royal zien. Maar dat was nog een uur rijden, we moesten nog eten en een slaapplaats vinden. In het park mag je alleen op de campground overnachten en die was al vol. We besluiten wen campground buiten t park te zoeken. We hebben zoals gewoonlijk weer eens ongelooflijk veel mazzel en bemachtigen het laatste plekje op de campground net buiten het park. Dit is een primitieve campground. Maar daar houden we ook van. Het is in het bos en ongelooflijk stil. Het is er ook lekker fris. Dat wordt slapen onder de dekens voor het eerst.